سایت فرهنگی خبری چانف سایت فرهنگی خبری بخش چانف ،آهوران

تصاویر زیبایی از چانف و حومه

بقیه تصاویر

ازهمون اولش شروع کنیم از آسفالت جاده آسفالتی خشن که همانند سوهان لاستیک های ماشینتان را صیقل می دهد و همچنین اعصاب و روانتان را. توقع هم نداشته باشید که لاستیک ماشینتان در این جاده بیشتر از نه ماه عمر کند و به فکر جلوبندی ماشین خود هم نباشید بهتر است . بعد از ورود به چانف  با یک دکل مواجه می شوید دراز و بی خاصیت . دیدن این دکل همانا و یاد بدبختی های برقراری تماس همانا ؛ دکلی که برای گرفتن شماره باید بارها تلاش کنی و اگر هم خواستی گوشی مدل بالا بخری باید قبلش با مسولین استان هماهنگ کنی بهتر است چون مطمئن نباش که با این دکل کار می کند یا نه وگرنه باید از خیرش بگذری . . البته مسئله دیگر قهر بودن دکل اینجا با ایرانسل محترم است و محال است بتونی به یک شماره ایرانسل زنگ بزنی و اگر هم بخواهی پیگیری کنی چنان جواب های سربالایی بهت میدهند که نتوانی از این سربالایی بالا بروی . و البته حتی برای تماس هایت هزینه جابجایی نیز بپردازی که اینش  دیگه نوبره.

وضع بهداشت هم رو هم که خودتون می دونید.

در ضمن به سلامتی بعد از سالها صاحب آمبولانس هم شدیم درست است که یه کم کهنه است  ولی بازم خدا رو شکر خوبه

و اگه دندونتونم درد گرفت فعلا که دندان پزشکی درش تخته است و بیش از یک سال است که دندانپزشک نیست . بهترین کارهم اینه که یا بری پیش ملا و یا می تونی سراغ کسی بری که دندونت رو با انبر دست و چکش و این چیزا دربیاره .

وضع برق و روشنایی رو بگم که بهتر از این نمیشه ؛ فقط اگه یه نم بارون بیاد دیگه تا چند روزی باید با برقا خداحافظی کنی و انتظارم نداشته باش بتونی تو خونه ات کولر گازی روشن کنی به همون پنکه قناعت کنی بهتره البته اگه کولر و یخچال و … که سوختنشون چیز عادی هست به خاطر این نوسانات برق سوخت به پای خودت چون از این سوخت وسازا زیاده و اداره برق هم مسؤلش نیست .

 

اینم بارها شنیدیم که آب مایه حیات است و نبودنش موجب کشیدن رنج بی حساب .

البته فکر نکنی اینجا ۲۴ساعته در این شیرها آب هست نه اینجا یک شیر است و ۲۴نفر دورش و اگه بتونی خوب لوله رو  بمکی شاید بتوانی اندکی آب گیر بیاری . البته هستند شیر زنانی که هنوز هم مثل دوران شاه ملعون با سر و پهلو از چشمه آب میارند  و بر عکس این نیز هستند کسانی که غم آب ندارند و در خانه هاشان ضریبه هایی (مزرعه ) ساخته اند که بیاو ببین .

از وضع اموزش هم اگر بگویم همه چی  خوب است ثبت نام انجام شده آن هم اینترنتی ؛ نمرات بالا و قبولی هاهم بالا ودر کل از نظر آماری کلا ما بالاییم مبادا بگویید آموزش در خطر است .

وضع اموزش که از نظر کمی عالیه ولی از وضع کیفی آن نپرسی بهتر است چون مطمئن نیستم دانش آموزان آن حتی راهنمایی و دبیرستان  بتوانند یک متن ساده را بدون غلط بنویسند فکر نکنید اینجا دانش اموزانی هست که حتی نمیتوانند اسم خود را به درستی بنویسند .

در ضمن مرتب در گوش مردم نخوانید آموزش در خطر است .

و البته اگر بخواهی از دهیاری و فعالیت هایش بپرسی باید بگویم که دهیار محترم شب و روز شدیداً در حال فعالیت است . فعالیت برای عمران و آبادانی این روستا ؛ و به هر دری میزند تا بتواند این روستا پیشرفت کند البته نمیدانم چرا این درها باز نمیشود .

و از  کمپرسی دهیاری هم نپرس و اینکه کارت سوختش دست کیست . و البته نگران طرح بهسازی هم نباشید چون کسانی که خانه بدوش شدند تا الان مطمئنا سر پناهی برای خودشان یافته اند و اگر فرصت بشه بهسازی هم إن شاء الله انجام میشه .

طرح بنیاد مسکن روهم که همه دیدند و می دانند چه خبر است وفکر کنم لازم نباشد الکی متن رو طولانی کنیم .

و در آخر باید بگویم به بخش آهوران چانف خوش آمدید. رویایی که ازسی سال قبل یعنی از زمان شاه خائن مردم خواب آن را می بینند ؛ و بخشداری هم که مردم هر روز منتظرند تا دریک روز رویایی بالباس سفید سوار بر ماشین سفیدش بیاید و چانف را رسماً بخش کند!!! انتظاری به درازای سی سال؛  و یادت نرود به فرزند و نوه هایت وصیت کنی اگر روزی بخشداری به اینجا امد به بخشدار به شهردار برسان سلام ما را

خبرهمیشگی

(تجربه هیجان و وحشت)

از جاده ترانزیت ایرانشهر- نیکشهر به طرف سرپایینی سر میچ ماشینمونو پیچیدیم وحرکتمونو به سمت چانف شروع کردیم.توی این مسیر وحشت و هیجان را با تمام وجود تجربه کردیم. هنگامی که یک پیکان وانت با بار هفت هشت عدد آدمیزاد از جلو می اومد نفس تو سینمون حبس شد دلیلش هم این بود که پیکان وانتی فکر میکرد کل جاده پیست اتومبیلرانی رالیه.با رد شدن پیکان فکر کردیم ماجرا همین جا تموم میشه ولی هرچی  میرفتیم با امدن یک ماشین از جلو همین موضوع تکرار میشد .بعد حس ششم مان به ما یک پیام ارسال کرد که وضع این جاده همینه که میبینید.این جاده هم پیست اتومبیل رانی یه عده راننده حرفه ایه (ناشی).بگذریم…….کم کم داریم به چانف نزدیک میشیم .آسفالتش خیلی عجیبه!!یه تابلو هم نزدن آدم بفهمه رو آسفالت بمب ترکوندن که اینقدر سولاخ سولاخه (سوراخ) ولی اتومبیلهایی که از جلو میان که این جاده هنوز هم توش رفت وآمد هست پس چرا اینقدر داغونه آسفالتش….. شاید هم اسفالتش جز آثار باستانیه.(اثر باستانی رو هم مرمت میکنن حتما این یکیی جا مونده)

به تابلو خوشامد گویی ورود به چانف میرسیم از این دکل مخابراتی که تو ورودی شهر نصب کردن به نظر می یاد وضع ارتباطیشون خیلی خوبه…..!  ! یه علامت تعجب تو ذهنم ثبت شد هنگام ورود به چانف این علامت تعجبا هی بیشتر میشه.اینا چیه اویزونه به دکل شلوار بچگونست یا پتو یا شاید پیامهایی که نصفشون بالای دکل گیر میکنه نصفشون  به گیرنده پیام میرسه… حالا که رسیدیم چانف لازمه یه زنگ بزنیم خونه بگیم که ما رسیدیم به محض اینکه گوشیمونو در آوردیم تماس بگیریم شماره رونگرفته قطع تماس زده شد.باز هم شماره رو گرفتیم باز هم قطع تماس از ماشین پیاده میشم و میرم سمت راست ورودی چانف که مخابراته و دکل عزیز.(پاچه خواری از دکل برای گرفتن یه تماس) رفتم پای دکل و التماس کردم ارتباطمونه با خونه برقرار کنه تا بقیه رو از رسیدنمون مطلع کنم ولی هرچی التماس میکنم وشماره میگیرم نمیشه….چطوره خودمو ببندم به دکل وبهش بگم تا شماره نگیری خودمو باز نمیکنم.کاش می تونستم برم بالا شاید بشه ولی سمت چپمون نیروی انتظامیه نمیشه برم بالا اگه برم فکر میکنن رفتم خرما بچینم از درخت( دکل).از خیرش گذشتم و دوباره سوار ماشین شدم همینجوری که داشتم میرفتم چشم چپم فعال شد ویک راست رفت تو تابلو شرکت تعاونی و بعدش هم درب تخته دهیاری دهستان چانف !!….. ادامه دارد…..

در پست قبلی تصاویری زیبا از طبیعت اطراف چانف باغ و سرسبزی های چانف گذاشته بودیم. اما…

اما ازکه نالیم که ازماست که بر ماست.

ما اگر واقعا قصد پیشرفت خود و منطقه مان را داشته باشیم اولا باید خودمان را اصلاح کنیم و بعد هم انتقاد پذیر باشیم .

لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ

الله^(ج) حال و وضع هیچ قوم و ملّتی را تغییر نمی دهد ( و ایشان را از بدبختی به خوشبختی ، از نادانی به دانائی ، از

ذلّت به عزّت ، از نوکری به سروری ، و . . . و بالعکس نمی کشاند ) مگر این که آنان خودشان بخواهند و احوال خود را تغییر دهند.

نمایی از کوچه های نازیبای چانف

 چانف از نمای بالا

تصویر زمینه برای ویندوز۷ -طبیت چانف

« اینک ما به مرحله حساسی از دوران اتقلاب اسلامی خود رسیده ایم .دوران سازندگی ، دورانی که باید از ثمرات انقلابمان مردم محروم و ستمدیده ایران بهرمند شوند ، دورانی که باید شکوه نظام عدل اساسی را لمس کنید ، دورانی که همه باید دست به دست هم بدهیم تا ریشه فقر و استضعاف را برکنید .

در رژیم منفور پهلوی مسئله مسکن یکی از مصیبت بارترین مشکلات اجتماعی مردم ما بود . بسیاری از مردم در اسارت تهیه یک قطعه زمین و داشتن یک لانه بودند و چه بسا تمام عمرشان را زیر بار بانکها و سودجویان و غارتگران بسر می بردند تا بتوانند پناهگاهی رابرای خود و فرزندانشان دست و پا کنند .

نظام اسلامی چنین ظلم و تبعیضی را تحمل نخواهد کرد و این از حداقل حقوق هر فرد است که باید مسکن داشته باشد ، مشکل زمین باید حل شود و همه بندگان خدا باید از این موهبت الهی استفاده کنند . همه محرومان باید خانه داشته باشند ، هیچکس در هیچ گوشه مملکت نباید از داشتن خانه محروم باشد . بر دولت اسلامی است که برای این مسئله مهم چاره ای بیندیشد و بر همه مردم است که در این مورد همکاری کنند .»

متن بالا گوشه ای بود از سخنان امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی‌ایران در تاریخ ۲۱ فروردین سال ۱۳۵۸ به مناسبت تشکیل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و مقدمه ای برای یک درد دل کوتاه با مسؤلین عزیز بنیاد مسکن شهرستان نیکشهر استان سیستان بلوچستان.

چند سالی است که بنیاد مسکن شهرستان نیکشهر آستین همت بالازده و اقدام به ساخت مسکن های روستایی برای متقاضیان دهستان چانف و روستاهای دور و بر آن نموده است ؛ و مردم محروم منطقه هم به هوای خانه دار شدن برای ساختن خانه ثبت نام می کنند . بعد از مدت مدیدی خانه ها تحویل صاحبانشان می شود؛ آن هم چه خانه هایی ،دواتاق با بی کیفیت ترین مصالح بدون در ،پنجره و کارهای داخلی ساختمان!!! حالا سرویس بهداشتی و… بماند . فقط چندتا بلوک روی هم ؛ و بعد از مدتی هم احضارمردم برای پرداختن اقساط این چندتا بلوک سیمانی که آقایون روی هم گذاشته اند را بپردازند .  و متأسفانه بخاطر کم کاری و سهل انگاری مسؤلین شهرستان و پیمانکاران این خانه ها با همین وضع به مردم تحویل داده شد. و مردمی که شوق خانه دار شدن را در سر میپروراندند بعد از تلاش های بی نتیجه شان دلسرد شدند و این خانه هایی که باید پناهگاهی می شد برای محرومان آغلی شده است برای گوسپندان.

نمیدانم برای چه این عزیزان حرف های امام راحل را که فرمودند: «همه محرومان باید خانه داشته باشند ، هیچکس در هیچ گوشه مملکت نباید از داشتن خانه محروم باشد »  از یاد برده اند . نمیدانم برای چه این عزیزان اهداف بنیاد مسکن انقلاب اسلامی‌ را که یکی از اهداف آن «احداث مسکن مقاوم و بادوام روستایی» است را فراموش کرده اند . و هرچی بیشتر در این مورد پیگیر می شوی کمتر نتیجه می گیری .  اکنون چهار، پنج سال از ساخت این مسکن ها می گذرد ولی هیچ خبری و امیدی برای بازسازی و تکمیل این خانه ها نیست .

امیدوارم با توجه به نزدیک بودن ۲۱ فرودین سالروز تاسیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی مسؤلین عزیز کمی به خود بیایند آرمان ها و سخنان امام راحل را بیاد بیاورند و فکری به حال این مردم با خانه های نیمه کاره ای که روی دستشان مانده بکنند.

به امید آن روزی که هر خانواده ای دارای سرپناهی باشد.

در پایین تصاویری از خانه هایی که بنیاد مسکن با پیمانکاران فعالشان^!!! برای مردم ساخته اند مشاهده میکنید.

_{نمای داخلی خانه های احداثی بنیاد مسکن نیکشهر}

مصالح مورد استفاده در ساخت این خانه ها

نتایج نهایی شمارش آرای حوزه ایرانشهر سرباز لاشار چانف

بخش آهوران چانف

دهستان چانف در در قسمت جنوبی استان سیستان و بلوچستان وقع شده است. این دهستان ازشمال به ایرانشهر((iranshahrو از جنوب غربی به نیکشهر(nikshahr) محدود می شودوسعت آن ۱۳ کیلو متر مربع است .

این دهستان از توابع بخش لاشار –اسپکه(spakeh) و جزو شهرستان نیکشهر است ولی مردم این دهستان به دلیل نزدیکی مسافت و سهولت حمل و نقل اکثر امورات روزانه از جمله اقتصادی،اجتماعی و درمانی  خود بیشتر با شهرستان ایرانشهر در ارتباط هستند .

روستاهای توابع دهستان چانف((chanf شامل : گوانک((gavank، برشک((barashk، ناگوک((naghok، ناگان(naghan )،هبودان(habodan) ،توکلی((tokali ،بگ(bogh) ،کلگوک((kalagok، شهریانچ((shahreyanch، کسمزور(kasmazor،گورناگان((ghornagan، مهنت((mehnat، گوهچ(govahch)، زهرکان((zahrakan، بیتیچ دپ(bitichdap )،کهیری((kahiri، تنکسر((tanksar،کناری(konari) ،گمردوچ دپ(ghamardochdap) و غیره می باشد .

کوهها

رشته کوههای اطراف دهستان چانف جزئی از سلسله جبال آهوران محسوب می شوند و کوههای آهوران جزئی از رشته کوه بزگ و طویل مکران می باشد که جدا کننده ایرانشهر و نیکشهر می باشد جهت این رشته کوه از غرب به شرق است و دهستان چانف مانند دشت وسیعی محسور بوسیله رشته کوه آهوران است .

این رشته کوه در مسیر باد جهل گوات یا باد جنوب و گوش در قسمت جنوب شرقی قرار دارد .

بلند ترین کوههای این رشته کوه عبارتند از :

۱- کوه پاگ ارتفاع آن ۲۱۱۰متر از سطح دریا در قسمت جنوب غربی چانف واقع شده است ۲-کوه لوند و پالام(آسن کوه) با ارتفاعی کمتر از کوه پاگ در قسمت مشرق چانف قرار دارند.

ابتدا و سرچشمه رودخانه کاجو از کوههای اطراف این دهستان که جزئی از سلسله جبال آهوران می باشد سرچشمه می گیرد و مسیر رودخانه از شمال به جنوب است و با ادامه مسیر از قسمت جنوب تبدیل شدن به رودخانه گرگرو به رودخانه سرباز باهو کلات می پیوندد و پس از عبور از باهوکلات  می پیوندد و پس از عبور از باهوکلات به خلیج گواتر می ریزد.

آب و هوا

ریزشهای جوی

بادها

آب و هوای دهستان چانف به تبع قرار گرفتن در ناحیه آب و هوای گرم و خشک نیمه بیابانی میزان حرارت بالاست و هوا از اواسط خرداد ماه رو به گرمی یرود و ملایمت و سردی خود را از دست می دهد و منطقه کم کم خود را برای هوای گرمتر آماده می کند و بادهای گرم تابستانی شروع به وزیدن می کنند و در این زمان درجه حرارت به ۳۰ تا ۳۸ درجه میرسد . در تیر ماه بادهای محلی زیر گُوات در قسمت جنوب و جَهل گوات یا کوش در قسمت جنوب شرقی و شرق شروع به وزیدن کنند وزش این باد ها همزمان با ورود توده بادهای موسمی تابستانی هند از طرف جنوب غربی اقیانوس هند می باشد چون این باد ها حامل رطوبت هستند در بعضی از مواقع موجب بارندگی می شوند و این بادها وقتی که به کرانه های مَکُّران می رسندبه نواحی جنوب شرقی ایران نفوذ می کنند ولی در بیشتر مواقع این بادها موجب بارندگی نمی شوند و فقط گاهی بارندگی خیلی کم و بصورت رگبارهای پراکنده بوجود می آورند .

با وزش باد لُوار در تابستان به شدت گرما افزوده می شود . گرمی هوای تابستان تا شهریور به همین منوال ادامه دارد و از شهریور ماه به بعد هوا گرمی و حرارت گذشته خود را از دست می دهد و روز به روز از گرمی هوا کاسته می شود و با شروع فصل پاییز بادهای پاییزی شروع به وزیدن می کنند و هوا کم کم رو به سردی میگراید و درختان برگهای خود رااز دست می دهند با تمام شدن فصل پاییزفصل سرد زمستلن شروع می شود و هواسرد می شود و درجه حرارت به ۱۰تا ۲۰ درجه می رسد در این زمان با وزش باد شمال یا گُوریچ به شدت سرما افزوده می شود و با وزش باد ایران که که باد باران آور زمستانی است بارانهایی به صورت پراکنده شروع می شود و زمانی که هوا به شدت سرد می شود آب رودخانه ها یخ می بندد و محصولات کشاورزی را از بین می برد بخصوص در زمستان با سرد شدن هوا باقلا (باکَلینک) و دیگر گیاهان و سبزیجات از بین می روند در حامین که فصل خرماچینی است و دو ماه و نیم طول می کشد با وزش جهل گوات در چله تابستان بارانهایی به صورت نا منظم می بارد و بارانهای بَشّ که در این زمان می بارند باعث خرابی محصولات خرما می شود .

با رسیدن فصل بهار و وزش با هوشاک و سر گوات از طرف مغرب و شروع خزان هوا معتدل می شود و فصل جوانه زدن و شکوفه زدن درختان است باد گرّو این باد به باد جنوب غربی موسوم است بادی که جهت وزش آن از جنوب غربی به طرف شمال شرقی است زمان وزش باد گرّو اواخر بهار است اما در اوایل تابستان نیز این باد می وزد که توام با گرد و خاک و طوفان است

رودخانه ها

رودخانه ها یکی از عوامل حیاتی روستا به شمار میروند واز اهمیت زیادی برخوردارند. بیشتر نخلستانها وباغ ها در کنار رودخانه ها قرار دارند ورود خانه ها بیشتر فصلی هستند.وآب دایمی در آنها جریان ندارد. چند سالی  است بعلت کمی نزولات آسمانی آب رود خانه ها کم شده و کشاورزی بشدت فلج شده است.

رودخانه هایی که در چانف قرار دارند مسیر آنهااز جنوب غربی به طرف مشرق است. و سه رود خانه هوشاپ جهی در قسمت جنوب غربی وبگان در قسمت غرب وگواتریچ در جنوب قرار دارند. ودر قسمت شمال سه رود خانۀ .ملینچان،دازان وجسیس قرار دارندکه نقش مهمی در آبیاری باغ ها و نخلستان های اطراف چانف دارند.

با پیوستن این رودخانه هادر قسمت شرق رودخانه بزرگ روک بوجود می آیدواین رودخانهبه طرف مشرقبه حرکت خود ادامه میدهدودر محلی به نام مین با پیوستن به رودخانه جسیس که از پرآب ترین رودخانه های چانف می باشند واولین شعباتی هستند کهاز چانف شروع می شوندو با پیوستن دو رود خانه جسیس و روک مسیر حرکت آنها به شمال به جنوب تغییر میکندودر مسیر با پیوستن شعباتی دیگروشکل گرفتن رود خانه کاجو به سوی قصرقند حرکت می کند وبا پیوستن به رودخانه سرباز رودخانه بزرگ باهوکلات شکل میگیرد وبه طرف جنوب شرقی به خلیج گواتر در دریای عمان میریزد…….

چشمه ها

چشمه ها نقش موثری درکشاورزی و آبیاری باغها ومزارع دارند.چنانکه باران زیاد ببارد میزان آب چشمه ها

نیز افزایش می یابد و در سالهای خشک وکم باران آب چشمه ها نیز کم میشود.

قسمت عمده ای از زمین ها بوسیله چشمه ها آبیاری میشوند و چشمه های دهستان چانف عبارتند از:محتاج کنیگ

در قسمت شمال وهنجیرک بن در قسمت شمال حوالی بگان قرار داردکه نخلستانها وباغهای بگان را آبیاری میکند

سارتاپ در مرکز نخلستان چانف قرار دارد.

  قنات

قنات سابقه باستانی و چندین هزار ساله دارد وایرانیان مبتکر حفرقنات بوده اند حفر قنات امروزه در اکثر نقاط که آب های سطحی کم هستند متداول است .

در این نقاط که هوا گرم و خشک است وآبهای سطحی وتعداد چشمه ها کم است ومردم به حفر قنات روی آورده اند و قنات بهترین وسیله ومنبع بدست آوردن آب برای آشامیدن  وآبیاری کردن اراضی است بوسیله قنات آبهای سطحی قسمت آبدار دامنه کوهها وارتفاعات و نزدیک رودخانه هارا جمع کرده ودرنواحی دورتر زمین آب را به سطح زمین می رسانند وچاه مادر تا زمین مزروعی از ۲ کیلو متر تا ۱۰ کیلومتر میباشد وفاصله چاهها بصورت مجرای زیر زمینی با شیب ملایم به هم متصلند ومسیر قنات های چانف از مغرب به طرف مشرق میباشد این چاهها برای باز کردن راه آب همچنین برای تهویه ولایه روبی قناتها در مواقع مسدود شدن راه آب با لایروبی چاهها وقنات وکانالهای زیر زمینی راه آب را باز می کنند از جمله قناتهای چانف : جوبهرام میباشد که با گذشتن از مرکز روستا به طرف نخلستان حفر شده است که بزرگترین

منبع آبیاری نخلستان وباغهای چانف می باشد

وقنات های ملینچان از جمله دیگر قناتها می باشند و۲ قنات در ملینچان پایین و یک قنات در ملینچان بالا حفر شده اند این قناتها برای آبیاری باغها ونخلستانها وهمچنین برای مزارع گندم وبرنج ودیگر غلات وگیاهان به کار می رود قنات دیگری در دازان قرار دارد که برای آبیاری نخلستان مزارع گندم استفاده می شود…….

آب معدنی

یک آب معدنی که برای امراض پوست وترک دست و پا و ورم کردن پوست بسیار مفید است در قسمت جنوبی چانف و در نخلستان روک قرار دارد .طعم این آب تلخ است و این آب گوگردی است و بوی آن مانند بوی تخم مرغ است .

خاکها

خاک قرمز- این خاک در بیابان قرار دارد که بیشتر برای ساختن دیوارو کارهای ساختمانی از آن استفاده می شود و برای کشاورزی مساعد نیست .

خاک سیاه- این خاک بیشتر در نخلستان و باغها و زمینهای کشاورزی قرار دارند و خاک تمامی زمینهای کشاورزی قرار دارند و خاک تمامی زمینهای کشاورزی قرار دارند و خاک تمامی زمینهای کشاورزی از این نوع است و این خاک برای ساختمانهای گلی بسیار مفید است و از استحکام زیادی بر خوردار است و این خاک حاصلخیز برای کشاورزی مفید است .

خاک نرم در اصطلاح محلی پلک این خاک بسیار نرم است که این خاک بیشتر در پشت سد های خاکی و آب بند ها جمع می شود .

اسپیت خاک یا همان خاک سفید که که به آن حاجگل می گویند خاکی بسیار ریس است که بجای گچ سفید و سفید کردن خانه ها از این نوع خاک استفاده می کنند .

پوشش گیاهی

به علت قرار گرفتن در ناحیه نیمه بیابانی و همچنین به علت باران کم و نا منظم در این منطقه گیاهانی که بتوانند در برابر گرما و خشکی هوا مقاومت دارند رشد می کنند و این گیاهان با فاصله زیادی میرویند پوشش گیاهی بیابانهای اطراف بصورت استپ می باشد و گیاهان اطراف آن بیشتر به صورت خردار می باشند . گونجت و دولک دنک پوتار بون لاتیگ و پترونک و اگالینچ از جمله گیاهانی هستند که در بیابان و اکثر اً در فصل بهار رشد می کنند.

 درختان پراکنده این ناحیه گز و کهور و کنار – پسته وحشی (گون) و گیلاس وحشی (تی تل) پیر –گیشتر (شیطرج ) چش (مغیلان) و چگرد و کسیر از جمله گیاهانی هستند که در بیابان و کوههای اطراف رشد می کنند .

گیاهان داروئی

در کوهستانهای اطراف چانف گیاهان دارویی از قبیل

ازگند (بهمن بری): برای سرفه و تنگی نفس و برای درد چشم از آن استفاده می کند

چش (مغیلان): جشانده آب برگ آن برای رفع دل درد و سوزش مجاری ادرار و شیره و پوست آن برای رقت منی و سرعت انزال جریان منی مفید است .

سداپ :  مسکن درد گوش و زیاد کننده هوش و مقوی معده است

کوهی بتاگ : بادمجان بری برای سرفه و تنگی نفس درد پهلو و سیاه کننده موی سر .

گواتگ (شوت ): هضم کننده و برای ضعف معده و سنگ کلیه و امراض سینه.

کزین ارواح : برای ریش و زخم (فقیرا )

حَرهِچک (خار شتر ) : دافع یرقان

پینلوک (پیاز دشتی ) : برای مری و درد سر و درد گوش و تقویت حنجره

نَدَک(کور گیاه) : بای درد دندان و دفع سختی طحال

گیشتر (شیطرج ): شیره و آب آن با سرکه دافع برص و خارش و برای درمان بعضی زخمها و و برای در آوردن خارهایی که به بدن می روند .

کارچک و شینزگ: هر دو برای سوزاک و سوزش محل ادرار

گواتام ،گنداکو و پنیر

درنه برای درد شکم و پیچش شکم

پورچینک : دفع اسحال

گردر : برای دست و پا درد و تقویت اندامها

جمعیت

در سال ۷۸جمعیت کل استان چانف ۱۴۹۹ نفر بوده که جمعیت مرد آن ۷۷۷نفروجمعیت زن

آن۷۲۲نفر می باشد.

نرخ خام زادوولدسالیانه۲۵نفردرسال است ونرخ خام مرگ میرسالیانه حدود ۷نفردر سال        می باشدومیزان مرگ میر در بزرگسالان بیشتر از کودکان استدر گذشته به علت زیاد بودن جمعیت زوجهای جوان وشرایط خاص روستاباعث افزایش جمعیت شده بودوتعداد افراد یک خانواده ازنظر روستایئان دارای اهمیت بوده وهرچه تعدادفرزندان بیشتر بود در آینده امکان تولیدبیشتری خواهند داشت وتعداد افراد خانواده ۶الی۱۰نفراست.

ولی امروزه به سبب ارتباط با مراکزشهری وازدست رفتن موقعیت های قبلی افراد مردم بیشتر به کارهای صنعتی مشغولند تا به کشاورزی وجمعیت جوان روستا برای پیداکردن شغل مناسب

راهی شهرهاشده اندوروستاخالی از جمعیت حوان است واین امرسبب کاهش محصولات کشاورزی شده ورشدسریع جمعیت وخشکسالی های پی درپی باعث افزایش بیکاری شده در گذشته بعلت نبودن امکانات بهداشتی ووسایل حمل ونقل وارتباط ،مرگ ومیر در حد بالایی قرار داشت ولی اکنون وجود خانه های بهداشت ومراکز درمانی ورعایت بهداشت عمومی باعث پایین آمدن مرگ ومیربخصوص در نوزادان شده است..

در گذشته میزان مرگ و میردر کودکان ونوزادان ۱۵نفردرسال بود ولی در طی ده سال گذشته وحال میزان مرگ ومیر در کودکان کاهش یافته سال ۷۸میزان مرگ میر در نوزادان۳نفر بوده وجمع کل مرگ و میرسالیانه حدود ۷نفراست…

دولت با برنامه های تنظیم خانواده تا حدودی توانسته اززادوولد بی رویه جلوگیری کنددولت برای این کار از طریق ارئه برنامه ها به مراکز بهداشتی ودرمانی از طریق راهنمایی زوجهای جوان وتوصیه کاربردوسایل جلوگیری از رشدجمعیت تا کنون به موفقیت هایی دست یافته وبسیاری از زوجهای جوان که مایل به داشتن خانواده ای کم جمعیت هستند .از توصیه ها

و برنامه برای تنظیم خانواده استفاده می کنند….

ترکیب ساختمانی جمعیت

جمعیت این روستا از پنج طایفه ریئسی،مبارکی،درزاده،نوکری و استادی تشکییل شده است.ریئسی هابه سه فامیل ریئسی و جعفری وملازهی تقسیم می شوند که در قسمت م

جمعیت شاغل و بیکار

 

بعلت فقر اقتصادی و نبود امکانات تولیدی وکمبود آب حدود۳۰درصد مردم بیکارند وجوانان و سایرافرادکه به زمین متکی بودند زمینهای کشاورزی را ترک کرده وبرای پیدا کردن شغل به شهرهاوبنادرجنوب و کشورهای شیخ نشین خاشیه خلیج فارس مهاجرت کردند حدود ۴۰درصد جمعیت شاغل در بخش کشاورزی و۲۰درصد جمعیت شاغل در بخش خدمات مشغول به کارندوحدود۳۰درصدجمعیت بیکارند و در درصدجمعیت در خارج از روستا ودرکشورهای شیخ نشین مشغول بکارند………

نداشتن امکانات وتسهیلات برای تحصیل افراد محصلان وقتی که دوران متوسطه را به پایان می رسانند ترک تحصیل کرده وبرای پیدا کردن کار راهی شهرهای جنوبی می شوند

 

مهاجرت

مهاجرت:به حر کت مر دم از یک نقطه جغرا فیایی  به نقطه دیگراطا ق می شود دو نوع مهاجرت داخلی و بین المللی در این روستای به وضوع دیده می شود عده ای از افراد بعلت کمبود در آمد ومواد غذای و بعضی ها برای یا فتن مو قعیت ها ی زند گی بهتر بعضی دیگر به لحا ظ امنیتی و موقعیت ها ی شغلی دست به مهاجرت می زنند واز طرفی جاذبه های شهری ووجود شغلهای کاذب عدۀ زیادی از جوانان به شهرها مهاجرت کرده اندوبیشتر جمعیت جوان روستا به بنادر جنوبی ایران مهاجرت کرده اند …

وتعداد زیادی از مردم روستا به دلایل اقتصادی ودرآمد کم برای کار به کشورهای شیخ نشین خاشیه خلیج فارس مهاجرت کرده اند.

محصلان ودانشجویان بعلت نبود امکانات ومناسب نبودن روستا به شهرها و عده ای دیگر برای دور شدن از جنجالها و اختلافات قبیله ای وقومی و به لحاظ امنیتی به کشورهای همسایه مهاجرت کرده اند….

 

 

 

سواد

سواد وسواد آموزی پدیده ای است که اخیراً بدان توجه زیادی می شود تا پایان سال ۱۳۶۷ از کل جمعیت بالای ۱۰سال ۳۰%را افراد با سواد را تشکیل میداد که بیشتر آنها مرد بودند ولی تا پایان سال ۱۳۷۸حدود ۶۷% جمعیت را افراد باسواد تشکیل داده اند  که حدود ۲۶%را زنان و ۴۱%را مردان ودر حال حاضربه حول قوه الهی اکثر جمعیت روستا از نعمت سواد برخوردارند………

نژاد

نژاد مردم این منطقه به طبع نژاد آریائست به سب موقعیت جغرافیایی منطقه ودور بودن از تهاجم مغول و تیمور و اعراب و یونانیان و سایر اقوام و ملل قوم بلوچ نژاد خود را بخوبی خفظ کرده است .

کمیسیون ملی یونسکو در بارۀ نژاد بلوچ چنین می گوید .« بدون شک قوم بلوچ از همین قوم آریایی جدا شده و پس از گذشتن از مناطق شمالی به جنوب آمده اند و نزدیکی زبان بلوچی به زبان باستانی مؤید این تصور است قوم بلوچ ایرانی همانند کرد وتاجیک و سیستانی شعبه ای از نژاد ایرانی هستند » اغلب پژوهشگران ایرانی وخارجی معتقدند که نژاد ایرانی خاصه نژاد بلوچ از زیباترین نژادهاست وبه قول:«اوژن اوبن فرانسوی در سلسله جبال غربی و جنوبی  کردها،لرهاوبلوچها از نژاد خالص ایرانی می باشند که کاملاًدست نخورده باقی مانده اند»…

در فرهنگ معین نیز چنین آمده نا طوایفی که در بلوچستان ایران ونیز سیستان وسند و پنجاپ

همچنین عدۀ کمی از آنها نزدیک مرو در ترکمنستان شوروی سکونت دارند وزبان آنها بلوچی است بلوچهای ایران متقسم به چند طایفه اند که بعضی منقسم به چندین تیره می باشند بلوچها ظاهراً مقارن با حمله سلجوقیان به کرمان با اقوام بیابانگردی به نام کوچ و قفص وبلوچ مواجه شدند .

زبان و لهجۀ آن شعبه ای از گویشهای مکرانی است و کلمات پراکنده ای نیز بصورت انگلیسی وعربی در زبان مردم این منطقه وجود دارد کلمات انگلیسی در زمان تسلط انگلیسیها بر این مناطق وارد زبان ولهجه این منطقه شده وکلمات نیز توسط افرادی که برای کار به کشورهای عربی خاشیۀ خلیج رفته اند به مرور زمان در این لهجه گنجانده شده اند ..

دین ومذهب

تمامی مردم این روستا سنی حنفی مذهب هستند وبه اعتقادات دینی بشدت پایبند هستند مردم ارادت حاصی به پیامبر و واصحاب رسول الله وخلفاء راشدین واهل بیت پیامبر دارن بطوری که افعال یاران پیامبر خدا بصورت ضرب المثل والگوی اکثر جوانان وپیرمردان است

در عدالت و جنگاوری از عمر فاروق وعلی مرتضی نام می برند و

ودوستان وفادار را یا نماز خطاب میکنند

مردم منطقه به روحانیون وعلما خود مولوی خطاب میکنند

ویکی دیگر از سنتهای قدیم دوران پیامبرنیز بصورت گروهی جماعت تبلیغ برای ارشاد و راهنمایی مردم وگوشزد کردن احکامات ودستورات قرآن وسنت پیامبر از روستایی به روستای دیگر یا از شهری به شهری دیگروحتی به کشور های غربی و آمریکایی برای تبلیغ دین اسلام رهسپار می شوند و جماعت تبلیغ هایی که برای تبلیغ به کشورهای اروپایی و آمریکایی رهسپار می شوند علما و شخصیت های مذهبی و مولوی هایی هستند که سطح سوادشان زیاد است و به زبانهای کشور مورد نظر تسلط دارند .

مراسمات مذهبی از جمله میلاد رسول که هفته وحدت است بصورت با شکوه برگذار می شود .

مردم این روستا از گذشته تا به حال تمامی ایام و اتفاقاتی که رخ می دهد بوسیله روزها و ماههای هجری قمری به ثبت می رسانند و ماههای هجری شمسی بعد از انقلاب اسلامی رواج پیدا کرد .

اعیاد مذهبی :عید سعید فطر و عید قربان از اهمیت زیادی برخوردارند .

در این دو عید تمام اهالی روستا لباس نو می پوشتند و به سوی عید گاه حرکت می کنند. بعد از سخنرانی مولوی و خواندن نماز عید تمامی مردم تمامی مردم از یکدیگر حلالیت می تلبد و همدیگر را در آغوش می گیرند بعد از اتمام مراسم حلالیت به خانه های خود رفته و از پدر و مادر و اهلبیت خود حلالیت می طلبند و رسم بر این است و چنانچه شخص در حق دیگری ظلم کرده تا سه روز عید کسانی را که ندیدند به خانه هایشان رفته و از آنها حلالیت و بخشش می طلبند.

پوشاک

لباس مردانه بلوچی از پیراهن بلندی که تا سر زانو و گاهی هم پایین تر بوده و به طور متوسط از سه الی پنج متر پارچه تشکیل شده است که به آن جامگ(jamagh) یا پشک(pashk( و در بعضی دهات به آن کمیس(kamis )(که همان قمیص عربی است ) می گویند . وشلوار نیز تشکیل شده از همان پارچه وهمرنگ و همنوع با همان پارچه دو تا سه متر که از کمربند نخی به نام  (آهنجگ(ahenjagh)یا نشپیل(neshpil) )استفاده می کنند وبعضی از مردان بلوچ شال یا لنگ(longh )به سر خود می بندند

که آن را پاگ(pagh) می نامند وعده ای دیگر نیز کلاههای مشکتی(mashkati)و کلاه کلی (koli)پاکستانی به سر می گذارند…

لباس زنان نیز لباسهای دست دوزی شده که بلندوگشاد وتا زمین ۱۰تا۳۰سانتی متر فاصله دارد که لباس زنان شامل چند تکه برجسته دست دوزی شده است.بالای تنه به آن( جیگ (jeigh) می گوینداز روی شکم تا انتهای دامن که به آن( پندول(pendool)وبه سر آستین که به آن( آستینگ(asting)وبه سرپارچه های شلوار که به آن( پادگ(padag)یا (پانچک(panchak)می گویندکه با نخ های رنگارنگ به طرح های مختلف دوخته شده وبه روسری زنانه (سریگ(sarig)می گویند وخاشیه رو سری ها با نخ های رنگارنگ دوخته شده که به اصطلاح محلی (کریشی(koreshi)می گویند…

مسکن

خانه ها و مسکن روستا به تبع مقتضیات طبیعی عموماً از خشت و گِل و مصالح سنگی و چوبی ساخته شده اند ساده ترین نوع مسکن در دهات ودر میان دامپروران اطراف خانه ساده و گنبدی شکلی بنام تیپ(tip) یا گرد تیپ(gerdtip)می باشد که از برگ و چوب درختان بحصوص برگ درخت خرما وچوب درخت گز(gaz)و برگ درخت پهن برگ (doz)ساخته می شود گاهی قسمت پائین چوبها را با گِل میگیرند و انبار های غله روستائیان نیز به همین شکل است ولی بیسشتر خانه های داخل روستا گِلی و خشتی و سنگی هستند وبرای پوشش سقف آنها از چوب وتنه درخت خرما استفاده می کنند.

اخیراً مسکن روستا تابع تحول مواد و مصالح ساختمانی شده است و این نیز با مقتضیات و سطح زندگی و درآمد مردم نیز مرتبط است .

چند سالی است که استفاده از تیرآهن و آجر و سیمان در ساختمانها راه پیدا کرده و ازاین رو تعداد مساکن و خانه هانیز افزایش یافته و نسبت به گذشته ساخت ظاهری خانه ها و اسکلت بندی و بافت روستا نسبت به گذشته در حال تغییراست.